Zostało półtora tygodnia do wyborów i partia rządząca idzie po pewne zwycięstwo. Pomimo skandalicznych afer, które zatopiłyby każdą inną ekipę, notowania PiS nie maleją a rosną. Kampania opozycji okazuje się nieskuteczna. Jak to zmienić? Odpowiedź leży w badaniach. Trzeba wsłuchać się w głos wyborców i wyjść poza swoją liberalną bańkę.
Według wszelkich prognoz kolejne wybory wygra Prawo i Sprawiedliwość. Nie będzie to zwycięstwo przytłaczającą, konstytucyjną większością, ale najprawdopodobniej większością dającą partii rządzącej samodzielną władzę.
Możliwe, że w wyniku przewagi opozycji w Senacie pełzający zamach konstytucyjny, z którym do tej pory mieliśmy do czynienia, poważnie wyhamuje. Prognozy wyborcze są jednak jednoznaczne – Kaczyński utrzyma władzę. Pomimo licznych afer i skandali, pomimo fatalnej jakości rządzenia, pomimo niezrealizowanych obietnic notowania partii rządzącej nie spadają. Wręcz odwrotnie systematycznie rosną. Dlaczego? Odpowiedź jest boleśnie prosta: Polacy dali się kupić.
Ta deklaracja może wzbudzić tylko skrajne emocje: entuzjazm lub kpinę. Czy jeden człowiek może zmienić bieg historii? Tak może. Czy Patryk Vega jest wiarygodny stając sam przeciw całej państwowo-partyjnej machinie PiS? Odpowiedź nie jest oczywista. Czy trzeba jego buńczuczną deklarację traktować poważnie? Tak sądzę.
Jarosław Kaczyński powtarza, że LGBT i ideologia gender prowadzi do „seksualizacji dzieci”
Reporter / Stefan Maszewski
Jak zachowałby się Jezus wobec parad równości?
Podczas gdy kampania wyborcza wchodzi w decydującą fazę partia rządząca mierzy się z największym kryzysem wizerunkowym od początku swojej kadencji. Media ujawniają, że na szczycie Ministerstwa Sprawiedliwości działał nieformalny „wydział nienawiści” kierowany przez wiceministra resortu.
Jak rozpoznać potencjalnych autokratów, zanim nieodwracalnie przejmą rządy i popadną w chorobę dyktatury?
Współczesne dyktatury nie są zazwyczaj skutkiem zamachów stanu. W ośmiu na dziesięć przypadków nie są efektem rewolucji, lecz ewolucji demokracji w dyktaturę. Proces ten przebiega powoli i zawsze zaczyna się zwycięstwem polityka o dyktatorskich ambicjach w wolnych, demokratycznych wyborach.
Wiele wskazuje na to, że Grzegorz Schetyna poświęca demokrację dla swoich osobistych interesów.
Przed nadchodzącymi wyborami polska scena polityczna wydaje się uporządkowana. Naprzeciwko PiS staną trzy bloki wyborcze: PO pod szyldem Koalicji Obywatelskiej, Lewica i PSL z Kukizem, czyli Koalicja Polska. Nauczone doświadczeniem SLD z ostatnich wyborów, wszystkie partie opozycyjne wbrew nazwom sugerującym koalicję idą do wyborów z list jednej z wchodzących w nie partii. Przewaga prawicy jest tak dominująca, że wszyscy jej konkurencji wolą dmuchać na zimne i nie ryzykować podwyższenia progu wyborczego do 8 proc.
Nie ma śladu po zjednoczonej opozycji z wyborów do europarlamentu. Grzegorz Schetyna drastycznie zmienił strategię. Zamiast budować wspólny front opozycyjny pod własnym przewodnictwem, teraz, wręcz odwrotnie, zrobił wszystko, by opozycję podzielić. Dlaczego? To proste – politycznie mu się to bardziej opłaca.
W ostatnią sobotę doszło do próby rozbicia marszu równości w Białymstoku. Brutalna agresja i spontaniczna przemoc okazana przez dotychczasowych sojuszników, może być poważnym problemem dla partii rządzącej. Mariaż prawicy, Kościoła, nacjonalistów i kiboli jest oczywisty i trudno będzie partii rządzącej szybko z tych czułych objęć się wyplątać.
Program 500+ przedstawiany jest w mediach jako największy sukces rządów PiS, a jego rozszerzenie na pierwsze dziecko jako „prezent” od Jarosława Kaczyńskiego dla Polaków. To największy fałsz polityczny od czasów komunizmu.
Łukasz Pawłowski: Czy jest pan aktualnie najgorszym doradcą politycznym w Polsce?
Jakub Bierzyński: To chyba pytanie nie do mnie.