PiS nie ukrywa, że TVP jest podstawowym narzędziem kształtowania preferencji wyborczych Polaków Foto: Bartłomiej Magierowski
W Polsce zmienił się standard nadawania telewizji. Zmiana niby czysto techniczna, nie powinna wywołać politycznej dyskusji. Jednak w Polsce, pod rządami Prawa i Sprawiedliwości, temat rozgrzał emocje. Rząd wykorzystał okazję, by zmanipulować rynek telewizyjny, faworyzując własną propagandę kosztem komercyjnej konkurencji.
Wydaje się, że Kaczyński zrezygnował z pieniędzy z KPO. Ale tym samym zrezygnował też z perspektywy reelekcji własnej partii. Poddali się chyba, więc mamy mocny kurs autorytarny, którego bardzo się obawiam, bo oznacza, że oni nie liczą na wygraną w wyborach, tylko na utrzymanie władzy np. poprzez wprowadzenie pod jakimś pretekstem stanu wyjątkowego i odłożenie wyborów na dalszy termin lub w ogóle na nigdy – mówi Jakub Bierzyński, socjolog i publicysta.
Powstały liczne strony internetowe prostujące kłamstwa premiera. Jego prawdomówność stała się tematem kabaretowych żartów. Premier konsekwentnie i jak do tej pory skutecznie stosuje zasadę: nie tłumacz się, nie przepraszaj. Tylko winni się tłumaczą. Tylko słabi przepraszają. W jaki sposób można kreować równoległą nierzeczywistość? Czy ludzie wierzą w kłamstwa, czy po prostu na nie przyzwalają?
***
Polska wpadła w „spiralę śmierci”, kryzys jest nieuchronny. Wirus populizmu niszczy tkankę społeczną, dewastuje gospodarkę, degeneruje politykę. Program polityczny sprowadzony został do obietnic socjalnych. Kto da więcej?
W mediach i na forach społecznościowych często pojawia się pytanie: dlaczego propaganda działa, skoro opiera się na kłamstwie? Jak to się dzieje, że pomimo negatywnej weryfikacji faktów, ludzie są skłonni w nią wierzyć? Dlaczego źródła propagandy wielokrotnie kompromitowane, nie tracą swojej siły rażenia? Dlaczego notorycznie kłamiący politycy są na szczytach rankingu zaufania? Jaki mechanizm napędza wiarę w kłamstwo? – pisze Jakub Bierzyński.*
Badania socjologiczne pokazują, że najbardziej kamienne serca mają najbardziej wierzący katolicy. Im większe zaangażowanie w praktyki religijne, tym większa nienawiść i obojętność wobec cierpienia uchodźców. Oni pierwsi zmówią modlitwę, oni pierwsi będą mieli refleksję nad tym, jak się Pan Jezus tułał, czy Matka Boska, jak się tułała w ciąży, o narodzinach w stajence w Betlejem – oni postawią na stole talerz dla wędrowca. A jednocześnie ich duma z bycia Polakiem wobec cierpienia ludzi w tych lasach będzie rosła jak balon – mówi socjolog Jakub Bierzyński
Już prawie trzy tygodnie 32 uchodźców koczuje na polsko–białoruskiej granicy. Ci ludzie stali się zakładnikami. Aleksander Łukaszenko i Jarosław Kaczyński ich kosztem realizują swoje polityczne interesy.
Uchodźcy afgańscy uwięzieni na ziemi niczyjej w Usnarzu Górnym pomiędzy Białorusią i Polską (na pierwszym planie żołnierze polscy, z tyłu widoczni żołnierze białoruscy)
Prowadząc wojnę hybrydową z Zachodem Łukaszenko korzysta z przykładu Turcji
Z okazji korzysta też PiS, który potrzebuje konfliktu pokazującego władzę w roli dobrego i skutecznego opiekuna
„Konflikt w Usnarzu to pułapka na opozycję. Nie angażujesz się obronę ofiar, jesteś hipokrytą. Angażujesz się, jesteś zdrajcą.”
„Pozornie Jarosław Kaczyński i Aleksander Łukaszenko prowadzą zaciekły spór, ale ten konflikt każdemu się opłaca, jeden i drugi eskaluje go zatem do granic możliwości”
Gdzie jest nasza polska gościnność? Już od kilkunastu dni na pasie granicznym między Polską a Białorusią przebywa 30 uchodźców z Afganistanu. Organizacje pozarządowe, które próbują im pomóc, nie mają do nich dostępu, ponieważ otacza ich straż graniczna. W efekcie ci ludzie śpią na trawie i są odcięci od jakiejkolwiek pomocy humanitarnej. Dlaczego tak trudno jest im pomóc? „Propaganda żywi się lękiem. Uchodźca jest zły, a pałka na niego zawsze się znajdzie. A my jako naród mamy rozdwojenie jaźni. Mamy nieprzerobioną tożsamość narodową, nie wiemy, kim jesteśmy. Imigranci są potrzebni w Polsce. Musimy tylko zacząć zauważać, że są dla nas szansą, a nie zagrożeniem” – mówi w rozmowie z Dorotą Wysocką-Schnepf Jakub Bierzyński, socjolog i publicysta, który w 2015 roku przyjął do siebie do domu rodzinę z Tadżykistanu, a teraz zapowiedział, że zaprasza rodzinę z Afganistanu.
– Zamiast jednoczyć Polaków wokół uchodźców, rząd zrobił wszystko, aby nas podzielić. Zamiast budować prestiż na arenie międzynarodowej, pokazaliśmy najgorszą polską mordę! Nawet nie daliśmy tym biednym ludziom butelki wody. To jest najgorsze świadectwo, kompromitacja Polski – tak komentuje ostatnie wydarzenia z granicy białorusko-polskiej Jakub Bierzyński, który był gościem Anny Dryjańskiej w podcaście „poliTYka”. Przedsiębiorca przyjął kilka lat temu pod swój dach rodzinę uchodźców z Tadżykistanu.
– Nie jestem chrześcijaninem, więc uprzedzenia religijne nie grały tu roli. Być może łatwiej jest realizować głoszone wartości, gdy nie jest się członkiem wspólnoty kościoła. Religia szczególnie w polskim wydaniu, o wiele łatwiej wyklucza innych, niż realizuje własne postulaty – komentuje postawy społeczne w Polsce gość podcastu.
Jakub Bierzyński wymienił również cele, jakie jego zdaniem, ma w obecnej sytuacji rząd:
przykryć własną bezradność i brak polityki migracyjnej;
podzielić Polaków i przedstawić opozycję, jako naiwnych idealistów lewicowych, którzy działają “ramię w ramię” z Putinem i Łukaszenką;
zdobyć poklask we własnym elektoracie, poprzez budowanie fałszywego poczucia wyższości.
Z podcastu „PoliTYka” z udziałem Jakuba Bierzyńskiego dowiesz się również :
dlaczego powinniśmy stworzyć politykę migracyjną i jak ocenia obecne działania rządu w tej sprawie;
kiedy nasz gość zdecydował się przyjąć imigrantów pod swój dach i jak wyglądał ten proces;
co publicysta określa jako “fałszywą tożsamość narodową”
– Musimy stworzyć politykę migracyjną, stawianie murów i płotów nic nie da. Leży to w naszym interesie. W ciągu ostatnich kilku miesięcy ubyło 200 tys. Polaków. Mamy rekordową liczbę zgonów od czasów II wojny światowej i rekordowo niską liczbę urodzeń. Kryzys demograficzny się pogłębia, za chwilę będziemy mieli z tego tytułu ogromny kryzys gospodarczy, nie ma ludzi do pracy, dlatego powinniśmy otworzyć się na świadomą politykę migracyjną i integracyjną.
Jarosław Kaczyński (Fot. Dawid Żuchowicz / Agencja Gazeta)
Nie ma nic gorszego dla polityka budującego dyktaturę niż objawy słabości – niesprawczość i imposybilizm. Ludzie chcą wierzyć – co jak co, ale ta ikona to silny, sprawczy wódz o dobrych intencjach. Może popełniać błędy, tak jak Stalin, ale to nigdy nie jest jego osobista wina. Tymczasem mamy słabego, zagubionego człowieka, który zaczyna popełniać oczywiste błędy, gubić się, jest niepewny, rozpada mu się jego obóz. To jest słabość, a autorytarni wyborcy słabości nie wybaczają.
